نابرابری درآمد و کیفیت محیط‌زیست: مطالعه موردی ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار اقتصاد دانشگاه خوارزمی تهران

2 کارشناس ارشد اقتصاد دانشگاه بوعلی سینا همدان

3 دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

 مطالعات اولیه پیرامون منحنی کوزنتس، بر یک مدل ساده (آلودگی تابعی از سطح توسعه) متکی بودند. طبق مطالعات جدید، عوامل دیگری به‌غیر از درآمد بر میزان آلودگی زیست‌محیطی اثر دارند. یکی از متغیرهای اقتصادی که در سال‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته، توزیع درآمد است. در این تحقیق در قالب داده‌های سری زمانی اقتصاد ایران (1357تا 1391) به بررسی تأثیر توزیع درآمد بر میزان انتشار گاز دی‌اکسید کربن پرداخته شده است. از ضریب جینی مناطق شهری و نسبت درآمد 10درصد ثروتمندترین به 10درصد فقیرترین افراد مناطق شهری به‌عنوان شاخص نابرابری درآمد استفاده شده است. با توجه به ویژگی­های پایایی متغیرها، از روش ARDL برای برآورد معادلات رگرسیونی استفاده شده است. نتایج نشان می‌دهند که با بهبود توزیع درآمد، میزان انتشار سرانه دی‌اکسید کربن کاهش می‌یابد. به عبارتی، بهبود توزیع درآمد ضمن اثرات مثبت اقتصادی و اجتماعی که بسیاری از مطالعات برشمرده‌اند، باعث بهبود کیفیت محیط‌زیست خواهد شد. گسترش شهرنشینی و مصرف سرانه انرژی نیز تأثیر مثبت و معنی‌داری بر انتشار سرانه دی‌اکسید کربن دارد. همچنین در کوتاه­مدت و بلندمدت درآمد سرانه هیچ تأثیری بر انتشار سرانه گاز CO2 در کشور ندارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Income Inequality and Environmental Quality: A Case Study of Iran

نویسندگان [English]

  • Mohsen Ebrahimi 1
  • Majid babaei agh esmaili 2
  • Vahid kafili 3
1 Associate Professor of Economics, Kharazmi University
2 Master of Art in Economics, Bu-ali Sina University
3 Ph.D. Candidate in Economics, Shahid Chamran University
چکیده [English]

Preliminary studies of the Kuznets curve, on a simple model (pollution function of the level of development) relied. Recent studies argue that other factors except the income could be decisive in the environmental pollution. One of the economic variables that have been considered in recent years is income inequality. In this study, using time series data from Iran (1978 to 2013), the effect of income distribution on carbon dioxide emissions has been discussed. The Gini coefficient in urban areas and the income of the richest 10 percent to 10 percent of the poorest members of society has been used as an indicator of income inequality. Due to the characteristics of the variables, regression analysis was used to estimate the ARDL method. The results show that by improving the distribution of income, per capita carbon dioxide emissions are reduced. In other words, improving income distribution, while positive economic and social effects that many studies have enumerated, will improve the quality of the environment. Urbanization and per capita energy consumption, carbon dioxide emissions per capita is positive and significant impact. Also in the short term and long-term per capita income has no effect on CO2 gas emissions per capita in the country.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Income inequality
  • environmental quality
  • ARDL